Zondag 19 oktober heeft paus Leo XIV zeven mannen en vrouwen heilig verklaard. ‘’Zij zijn een stralend licht van hoop voor hedendaagse katholieken’’ zei de paus want ‘’ ze gaven hun leven voor uit liefde voor Christus en hun broeders en zusters’’. Tijdens de Mis zei de paus: ‘’Vandaag hebben we zeven getuigen voor ons, deze nieuwe heiligen, die met Gods genade de lamp van het geloof brandend hielden. Hij bad dat ‘’hun voorspraak ons mag helpen in onze moeilijkheden en hun voorbeeld ons mag inspireren in onze gedeelde roeping tot heiligheid’’.
De zeven nieuwe heiligen zijn:
Vincenza Maria Poloni (Italië, 1802–1855) is de oprichter van het Instituut van de Zusters van Barmhartigheid. Zij werkte tijdens de cholera epidemie in 1836 op de spoedeisende hulp. Vier jaar later wijdde ze haar volledige tijd aan de zorg van de zieken en ouderen en leefde als een religieuze zuster. IN 1848 stichtte ze haar orde met als fundament: Christus dienen in de armen. Zij stierf aan een tumor.
Bartolo Longo (Italië, 1841–1926) groeide op in een katholiek gezin. Hij gaf zijn geloof echter op en werd een satanistiche priester. Zijn familie en vrienden bleven echter voor hem bidden en uiteindelijk bekeerde hij zich opnieuw tot het katholieke geloof. Hij zette zich in voor het promoten van de rozenkrans en barmhartigheid. Dit gaf hem de titel ‘apostel van de rozenkrans’.
José Gregorio Hernández (Venezuela, 1864–1919) stuurde geneeskunde en werd professor op de universiteit in Caracas waar hij elke les begon met het kruisteken. Hij ging dagelijks naar de Mis, zorgde voor de zieken en werd lid van de derde orde van Franciscanen. In 1908 gaf hij zijn beroep op om in te treden bij de kartuizers in Italië. Omdat hij echter ziek werd stuurde de overste hem terug naar Venezuela om te herstellen. Na een tijd begreep José dat God hem vroeg om een leek te blijven. Hij kreeg de naam ‘dokter van de armen’ en gaf op deze manier glorie aan God. Toen hij op een dag medicatie haalde voor een zieke vrouw werd hij aangereden waarna hij overleed.
Ignatius Choukrallah Maloyan (Ottomaanse Rijk, 1869–1915) was een Armeens-katholieke aartsbisschop die zich weigerde te bekeren tot de Islam tijdens de Armeense genocide. Tijdens een dodenmars werd hij met 447 andere Armeniërs naakt en geketend naar de woestijn geleid. Nog eenmaal werd hem gevraagd of hij zich wilde bekeren waarop hij antwoordde: ‘’Ik beschouw het vergieten van mijn bloed voor mijn geloof als het diepste verlangen van mijn hart, want ik weet dat als ik word gemarteld voor mijn liefde voor Hem die voor mij is gestorven, dat ik dan bij hen zal zijn die vreugde en gelukzaligheid ervaren en ik mijn Heer en mijn God zal mogen zien.’’ Hierna werd hij doodgeschoten.
Maria Troncatti (Italië/Ecuador, 1883–1969) was al jong aangetrokken tot het religieuze leven en trad in 1908 toe tot de Salesiaanse zusters. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkte ze als een zuster voor het Rode Kruis in een militair ziekenhuis. Daarna vertrok ze in 1925 naar Ecuador waar zij medische en geestelijke zorg gaf aan de inheemse bevolking in de Amazone. Zij stond bekend als “Madrecita,” kleine moeder. Ze kwam om tijdens een vliegtuigramp.
María del Carmen Rendiles Martínez (Venezuela, 1903–1977) werd zonder linkerarm geboren en kreeg daarom een prothese. Vanwege deze handicap werd ze door verschillende religieuze ordes geweigerd. Uiteindelijk trad ze in 1927 toe tot de Dienaressen van de Eucharistie en richtte later de congregatie ‘Dienaressen van Jezus’ op waar zij tot haar dood de generaal overste was. Eens zei ze: ‘’Ik wil heilig worden. Ik wil net als de heilige Paulus zeggen: Ikzelf leef niet meer, Christus is het die leeft in mij.’’ Ze stierf aan de griep en is de eerste vrouwelijke Venezolaanse heilige.
Peter To Rot (Papua Nieuw Guinea, 1912–1945) was een lekencatechist toen de Japanners in de Tweede Wereldoorlog het eiland bezetten. Een priester die werd weggevoerd naar een werkkamp vroeg Peter om de bevolking te helpen om God niet te vergeten. Peter werkte in het geheim om het katholieke geloof te bewaken. Tegen het einde van WO II werden de regels steeds strenger en elke vorm van gebed werd verboden. Vanwege zijn ongehoorzaamheid werd Peter opgesloten in een kamp en stierf door een dodelijke injectie. Hij is de eerste Papuaanse heilige
BRON: Catholic News Agency
